De Zonnecyclus
In de Egyptische kunst waren de portretten van farao's ideaalbeelden. Deze serie gaat over de menselijke beeldvorming. Dit veroorzaakt verstarring en doet het leven en werkelijk contact geweld aan. Angsten en andere emoties hebben dan de overhand en oefenen macht uit. De zon symboliseert de energie die vrijkomt als deze zijn losgelaten.
uit 2004 tot 2014
(klik op de afbeelding om het werk groter te bekijken)
stuur een bericht naar de kunstenaar
Anubis
2012Anubis, god van de dood, mummificatie, angst en macht. Isis, in tweeën gedeeld, voldoet aan de verwachtingen, zoals het hoort en ziet niet de maan (symbool van intuitie en gevoel)
De Maan
2014Isis komt overeind. Door het raam vliegen de angsten weg. Anubis sluipt naar de sterren, want daar heerst verstarring - onderdeel van een drieluik aan twee kanten beschilderd ( een zesluik dus ) - de ommezijde heet Licht aan de horizon - als de luiken dicht of half gesloten zijn ontstaat er nog een andere fase van het schilderij.
De Maan ( luiken gesloten )
2014Als de luiken dicht of half gesloten zijn ontstaat er deze andere fase van het schilderij
De Maan
2014Het maanzegel wordt doorbroken. Isis richt zich op, en de deur gaat open voor een licht aan de horizon ( Zie vorige afbeeldingen )
Licht aan de horizon (onderdeel zesluik met De Maan)
2014Vuur wordt de lucht in geslingerd, breekt met moeite door en jaagt de duisternis weg. In het ontwakende zonlicht ziet Isis de jakhals, die de schatkist met angsten bewaart (Zie hiervoor. onderdeel van een zesluik)
Ochtendgloren
2006Het licht, eens gevangen in de duisternis van emoties, bevrijdt zich. Isis, godin van het ochtendgloren, verdrijft de angst met de ratelaar .
Ontwakend licht
2012Uit de diepten van Isis' buik welt een bron van een zon. Een zon, die glimlacht.
Uit 't hart ( het luikje gesloten)
2008(Op het luikje staat de witte lelie en het Ankh-teken, symbool van nieuw leven.)
Uit 't hart (het luikje open)
2008De scarabee vliegt omhoog, met de zon, als een overstomende graal vol levenselixer........
Uit 't hart (detail)
2008(detail) Beelden splijten, geven opening aan het leven, op de grens van zijn, tevoorschijn
Tevoorschijn
2010Hier de mannelijke versie met het luikje dicht. Een ongenaakbaar, onaantastbaar ideaalbeeld. De adelaar symboliseert de eeuwige overwinnaar.
Tevoorschijn
2010Het starre beeld verandert langzaam in een gewone bijzondere man met een vriendelijk gezicht. (detail met luikje open)
Overstijging
2011Losgekomen, als een stuwmeer, komt een explosie, een golf van zijn. Gelijk een phoenix uit haar as, is zij wie zij is en is het zoals het is.
Het hoogste licht
2008Twee handen vormen een brug. De "mot" is een vlinder geworden Alles stroomt, alles gaat vanzelf. Het hoogste licht in het diepst van de zomer.
De grote stilte
2004In de woestijn van de stilte, de passie verdwenen. Horus neemt je mee. Het hart wordt gewogen, en te zwaar bevonden.
De grote stilte
2004De zon breekt in tweeën en het landschap wordt stil. Onderdeel van zesluik (De grote stilte - Luchtspiegelingen)
Luchtspiegeling (onderdeel van zesluik met De grote stilte)
2013Als het licht te verzengend wordt (men klopt zich op de borst) ontstaat er een woestijn van stilte. Tussen twee halve zonnen, in niemandsland, ontmoet Anubis (ijdel, oppermachtig) in de leegte slechts zijn spiegelbeeld. Als een luchtspiegeling in de woestijn. Dit drieluik is onderdeel van een zesluik en is de achterkant van De grote stilte
De laatste zonnestralen
2005Langzaam verdwijnt de zon, opgloeiend in warmrood goud van verlangen. Weemoed omklemt het in elkaar gezakte oranjerode kussen: Als een zon die zijn kracht verloren heeft.
Sterrenhemel
2006verstarde beelden, paden, die te vaak betreden zijn. Aan de hemel lichten één voor één de puntjes op, als duizend zonnen verweg.